Sekcja Specjalna - Czas znajdywania

Tyle dni nieba nie dotykać,
Tyle lat nie przeczuwać nic,
Tyle chwil stracić bezpowrotnie,
I w ciemności tkwić.


Liceum: Szukaj... szukaj... szukaj... rozeznawaj...  Jestem tu, gdzie zwykle ludzie słyszą Twój głos, odnajdują sens. W końcu -  byliśmy umówieni. A Ciebie nie ma. Milczysz. Znów nie przyszedłeś.

Zasypana ścieżka nętna,

ścieżka trudna, lecz nie błędna.

Ścieżka prosta, ścieżka krzywa,

która z nich jest ta właściwa?

Czy się cofać, czy iść dalej,

dziecko drogie nie wie wcale.

Bo tam mgła i tu, lecz czarna.

Ta niepewność jest koszmarna.

Prześladuje wciąż: „a jeśli?”

Trzeba było wybrać wcześniej.

Początek studiów: Wybrałam, a jednak chyba nie wiem może źle. To poznaję po niepokoju. Niby jest ok. Właściwie. Uczciwie. Serce rozkopane na dwie części, wydobyte na wierzch talenty i umiejętności. Znam siebie na wskroś. Wybrałam. A jednak chyba nie wiem... może źle. 

Tyle dni gonić, nieuchwytne.
Tyle lat błądzić jak we mgle.
Tyle chwil patrzeć i nie widzieć
Nic i mylić się.

Studia w pełni: Moje drugie imię to: stan permanentnej niewiedzy (dobrze, że drugie, bo ile czasu by schodziło na podpisywanie się...). Dobrze więc, odpuszczam. Mam dość. Jednak siebie nie znam. Mam w sobie talenty, których wcześniej nie podejrzewałam. Niestety, są też sprawy, z którymi sobie nie radzę. Zatrzaśnięte drzwi do kilku pokoi w sercu.

Nie trafi Cię żaden piorun, nie huknie grom.

Aniołów chór nie zaśpiewa, nie zagra dzwon.

Miłość zaszepta Ci cichutko. 

Zrozumiesz tylko Ty i Bóg.

4 rok studiów:  Pamiętasz, jak się wtedy modliłam? "Nie pokazuj mi mojej ścieżki. Proszę, popchnij mnie na nią." I tak zrobiłeś, ale to nie był ten długo wyczekiwany snop światła, grom z jasnego nieba. W ciemno trzeba było zaufać. Nie znając celu, więcej - nie akceptując celu, iść. 

Stoję tu, patrzę prosto w światło.
Stoję tu, myśli mkną jak wiatr.
Nagle wiem, to nie jest sen
To tutaj jest mój świat!

Końcówka studiów: Czy to się wie tak nagle, z dnia na dzień? Dziś nie wiem, jutro wiem? Tak - wyraźna jest decyzja. Ale dochodzenie do niej trwa. Tak naprawdę - wiedziałam już wcześniej. Tylko bałam się uwierzyć, że to szczęście może dotyczyć właśnie mnie. 

Może:)