Specjalnie dla mojej rodziny

Tak, dostałam cynk, że zajrzycie:) Ale naprawdę, ze szczerego serca, chcę Wam coś powiedzieć, skoro mam okazję.

Kochani, tego mnie nauczyliście:

   Jak często szukamy wielkiej miłości w naszym życiu i czujemy się nieraz poranieni, nieszczęśliwi, samotni, osieroceni, a jednocześnie nie dostrzegamy prostej mądrości, że ktoś nas kochał naprawdę. Miłością tą była nasza matka, która w powszedni dzień krajała nam chleb, smarowała bułki, przyszywała guzik.

Jakie to szczęście mieć rodzinę: mamusię, tatusia,

siostrzyczki, braciszków, dwóch dziadków i dwie babcie,

wujków i ciotek tak wiele, żeby się nie zmieścili w Kościele!

Jakie to szczęście, kiedy się nowe dziecko urodzi!

Rodzina powiększa się

o jeden nowy łebek,

o nowe dwie rączki,

o nowe dwie nóżki,

o nowy brzuszek

- i dziadek pierwszy, i dziadek drugi klaszczą w ręce,

że jest o jedno dziecko jeszcze więcej!

Kiedy jest duża rodzina, to jest kogo kochać;

i ciocię piątą i siódmą,

nawet taką okropną,

którą kochać trudno.

Dziadek odchodził za dziadkiem

i chociaż wszystko mija

- ciotek nam nie zabraknie,

stale się rodzi rodzina.

(ks. Twardowski)